Як барг мерезаду донӣ дунё тирамоҳ аст,
Шабнам сард вазнин ва дилчасп аст.
Дар моҳи октябр, вақте ки тирамоҳ қавӣ аст,
Вақти сафар аст.
Эпидемия дар берун меафзояд,
Биёед дар боғи маҳаллӣ бозӣ кунем!
Рангҳои тирамоҳии Чжанцзяган,
Ҳамеша ранге ҳаст, ки метавонад хоҳиши роҳ рафтани шуморо бедор кунад,
Ҳамеша як порчаи замин вуҷуд дорад, ки метавонад ангуштони ангуштони интихобкардаи шуморо васваса кунад.
Биёед бо маънои тирамоҳии чароғ бозӣ кунем!
Ҷаҳиш ба харгӯш
Соати 9-и пагохй бо офтоби гарми пагохй хама дар майдонча чамъ омаданд.Офтоб хеле гарм бошад хам, хануз бадани хама гарм нашуда буд, сохибхона бо хамрохии мусикии форам рохбарй кард ва хама ба китфи шахеи пеш-пеш чахиданд.Гарчанде ки ин танҳо чанд қадами оддӣ аст, хушбахтии оддӣ низ вуҷуд дорад.
Пас аз машқҳои оддии гармкунӣ, вақти омода кардани хӯроки нисфирӯзӣ аст.Бо тартиби соҳибхона ҳама ба гурӯҳи ошпазӣ, гурӯҳи сабзавоттайёркунӣ, гурӯҳи ёрирасон, гурӯҳи табақшӯӣ ва гурӯҳи хизматрасонӣ тақсим мешуданд.хӯроки нисфирӯзӣ.Печи сафолин ва деги калони биринҷ, ҳама якҷо кор мекарданд, сер сер мешуданд ва ин таом пурмазмунтар мешавад.
Пас аз хӯроки нисфирӯзӣ вақти ройгон барои истироҳат аст.Онҳое, ки нерӯи кофӣ доранд, интихоб мекунанд, ки дар атрофи боғ муддате сайру гашт кунанд, то зебоии Чжанцзяганро дар аввали тирамоҳ қадр кунанд;дигарон истирохати кутохро ихтиёр мекунанд ва се-панч кас сари миз менишинанд.Тараф, ё сӯҳбати хурд, ё бозӣ.Соати яки нисфирӯзӣ, пас аз танаффуси кӯтоҳ бо даъвати соҳибхона ҳама дар як майдонча ҷамъ омада, ба фаъолияти гурӯҳи нисфирӯзӣ шурӯъ карданд.Соҳибхона ҳамаро ба чаҳор даста тақсим карда, панҷ мусобиқаи «Ҳамкорӣ», «Эстафета», «Эстафетаи чашмбандӣ», «Гамстер» ва «Арқанкашӣ»-ро оғоз кард.Ҳарчанд ин мусобиқа аст, аммо ҳама муносибати «аввал дӯстӣ, дуюм рақобат» доранд ва мусобиқа пур аз ханда аст.
Якҷоя кор кунед
Эстафета
Хамстер
Арқакаш
Пас аз анҷоми мусобиқаи панҷ даста бо роҳбарии соҳибхона ҳама ресмон гирифта, доира ташкил карданд.Бо қувваи ҳама, онҳо се вазни 80 Ҷин, 120 Ҷин ва 160 Ҷинро дастгирӣ карданд.Мардуми Ҷин дар ресмон қадам мезаданд ва ҳамаро даъват мекарданд, ки бо исрор истифода баранд, то 200 даврро якҷоя созанд.Шояд маънои ҳаракат ва ваҳдатро ҳама медонанд, аммо ин дастасозӣ дар ҳақиқат маро водор сохт, ки чӣ ҳаракат ва ваҳдатро дарк кунам, таҷриба кунам ва қадр кунам.Ҳар як аъзои даста хеле муҳим аст ва танҳо вақте ки ҳама барои ба даст овардани натиҷаи ниҳоии дилхоҳ якҷоя кор мекунанд.Дар кор хам хамин тавр аст.Танҳо дар сурати якҷоя кор кардан, ба ҳамдигар кӯмак кардан ва якҷоя кор кардан дар ҳалли мушкилот ҳангоми дучор шудан ба мушкилот ҳеҷ чиз ғайриимкон нест.
Пас аз дарк кардани маънои коллектив, худтаъминкунӣ низ хеле муҳим аст.Вақте ки бо тағир додани номҳо рӯ ба рӯ мешавед, оё шумо воҳима мекунед ~~?Дар асл, ин барои ҳама аз ширкат ногаҳонӣ аст!Вақте ки торт боло шуд, суруди мубораки "Зодрӯз муборак" низ садо дод ва ба ҳамкороне, ки имсол зодрӯзи худро дар ширкат таҷлил накарданд, таманниёти зодрӯзро ирсол кард!
Пас аз ин фаъолияти дастасозӣ, ман боварӣ дорам, ки ҳама аҳамияти дастаро амиқ эҳсос карданд ва ҳама дар даста як қаҳрамони дигарро бозӣ карданд.Модоме, ки хама як-чоя кор мекунанд, ягон душворию проблемае нест, ки хал нагардад.Бовар дорам, ки бо саъю кушиши як-чоя корхонаи мо беш аз пеш муваффакият пайдо мекунад.